Gaua iluna eta lainotsua zen ta argazki hau hartu nuen kamera eskuetan nenbilelarik.Aske izan nahi dugu danok ta amets hori beti buruan, bakarrikan balitz beitere bihotz barruan.
Mila pertsonen konpainia sarritan izan dugu. Baina hauetako baten arima inoiz ezagutu al dugu? Askotan indarrak galdu, ta aldatzen dira ideiak, mundua gure ingurun egiten zaigu ezkutau.
Gau ilunetan bakarrik, pentsatzen, aurrekoan utzitakoaz gaur sentitzen dugu pena. Bizitza zen gure maitale, orain arrotz gara ta ezin inori pena hau kontatua, inori ezin maita.
2 comentarios:
bai argazki ... "beldurgarria" jejej. Ederra gainera. hori gasteiz da? Gauza izanik, no paso x ahi ni loka! jeje
Naiiii!! zmdz dana? Zemoduz azterketak? Leioara etorri zirenean hauek zu jada valentzian zeunden...ooo Ea hurrengoan ikusten garen!!
Bai gasteiz da, nire etxe ondoko parke bat, hala ere laino eta iluntasun barik parke ederra da...jajja
Publicar un comentario